Przegląd Western Blot

Western blot, czasami nazywany immunoblotem białkowym, jest szeroko stosowaną techniką analityczną w biologii molekularnej i immunogenetyce, służącą do wykrywania określonych białek w próbce homogenatu lub ekstraktu tkankowego. Oprócz wykrywania białek technikę tę wykorzystuje się również do wizualizacji, rozróżniania i oznaczania ilościowego różnych białek w złożonej mieszaninie białek.

Kluczowe etapy techniki Western Blot

Technika Western blot obejmuje trzy główne etapy: rozdział według wielkości, przeniesienie białek na stałe podłoże i oznaczenie białka docelowego przy użyciu przeciwciał pierwszorzędowych i wtórnych do wizualizacji. Tworzy się przeciwciało syntetyczne lub pochodzenia zwierzęcego (przeciwciało pierwszorzędowe), które rozpoznaje i wiąże się z określonym białkiem docelowym. Błonę do elektroforezy przemywa się roztworem zawierającym przeciwciało pierwszorzędowe, po czym zmywa się nadmiar przeciwciał. Następnie dodaje się przeciwciało wtórne, które rozpoznaje i wiąże się z przeciwciałem pierwotnym. Przeciwciało wtórne wizualizuje się różnymi metodami, takimi jak barwienie, immunofluorescencja i radioaktywność, co pozwala na pośrednie wykrycie specyficznego białka docelowego.

Powiązane techniki

Inne powiązane techniki obejmują analizę dot blot, ilościową analizę punktową, immunohistochemię i immunocytochemię, w której przeciwciała stosuje się do wykrywania białek w tkankach i komórkach poprzez barwienie immunologiczne, a także test immunoenzymatyczny (ELISA).